Sunday, January 07, 2007

قدح هایتان پر از کمپاری باد


جای همتان خالی کمپاری خوردیم و حالش را بردیم . قضیه مشروب خوردن ما حکایتی است بس شنیدنی که مجال بازگو کردنش نیست . فقط با تنی چند از دوستان به این نکته از جناب خیام اشارتی داشتیم که

من بی می ناب زيستن نـتـوانم

بی باده کشید بار تن نـتـوانم

من بنده آن دمم که ســاقی گـوید

يک جام دگر بگیر و من نتوانم

از نوشیدن بود که به فکرمان رسید شراب هم از دستان ایرانیان به دامان جهانیان آورده شده است. هر چند که هم می و هم ساقی سالهاست که بر پارسیان حرام گشته است .

سالها پیش نیز که در خدمت دوستان به کلاس غیرقانونی ایران شناسی در ایران میرفتیم ، از اهمیت نوشیدن می و مستی بسیار سخن میرفت . در ویکی پدیاا مده است که هفت شین شامل شهد، شکر، شيريني، شراب، شببو، شالين، شبدر بوده است که به علت ممنوعیت شراب توسط اعراب در ایران به هفت سین برگشته است. آقای مهرداد از دوستان عزیز پدرم که خدایش بیامرزاد بسیار سخن از هفت شین و شراب برایم فرمودند و با اینکه چدرم اهل شراب و مستی نیست ولی در خانواده ما رسم است شراب بر سر سفره سال نو .

یاد روزهای خوبی که با دوستان جشنهای باستانی را در ایران برگزار مینمودیم و بسیار تاسف بار است که در اینجا فراموشمان میشود روزشمار ایرانیان .

همین قدر کافیست که :

تا کی غم آن خورم که دارم یا نه

وين عمر به خوشدلی گذارم یا نه

پر کن قدح باده که معلومم نیست

کاين دم که فرو برم برآرم یا نه

قدح هایتان پر از کمپاری باد

پینوشت : برای دانستن تاریخ شراب کلیک بفرمایید

1 Comments:

At 07 January, 2007 15:53, Anonymous Anonymous said...

...por kon ghadah ke bi mei majles nadarad abi....

 

Post a Comment

<< Home