فرهنگ

درسی داریم که در مورد شناخت سن و چگونگی رفتار با سالخوردگان است . اگرچه آنچه به ما در کتاب می آموزند برام خیلی جالبه ، ولی روش درس دادن استاد و روش درس خوندن دانشجو هم کاملا به فکر وادارم میکنه . تمام کلاس به سوال و جواب استاد از دانشجو و دانشجو از استاد میگذره و این مساله تا داخل اتوبوس و اسکای ترین هم ادامه پیدا میکنه

در مورد این مساله داشتم فکر میکردم و به این نتیجه رسیدم که چون میشه نتیجه های این سخنها رو در جامعه دید ؛ همه دوست دارن تا انرزی و فکر بگذارند و خیلی جدی راجع به موضوعهای با اهمیت ساعتها صحبت کنند و در این میان نحوه کار تیمی و روش حل کردن مشکلها از جمله موضوعهاییه که هنوز هم من تعجب میکنم از دیدنشون. در این کلاسی که گذشت ؛ در آخر کلاس با 5 نفر دیگر از همکلاسیها در مورد اینکه

آیا باید کمک کرد تا افراد سالخورده که از فرهنگهای متفاوت به کانادا آمده اند ؛در این فرهنگ جدید غرق بشوند با اینکه باید دولت به آنها کمک کنه که فرهنگ خودشن رو نه تنها حفظ کنند بلکه تا اونجا که میتونند به کانادا هم منتقل کنند ؟