کنارش که می روی گفتگوی بامزه اش را با دیوار میشنوی
زیبایی رمزآلودی دارد
میتوانی فراموشش کنی ٍ ولی نمیتوانی نادیده اش بگیری
هر لحظه اش تردیدی است دوباره به ناخداییش
همان بهتر که دیوار است همدمش
زیبایی رمزآلودی دارد
میتوانی فراموشش کنی ٍ ولی نمیتوانی نادیده اش بگیری
هر لحظه اش تردیدی است دوباره به ناخداییش
همان بهتر که دیوار است همدمش
posted by A simple child @ 8:54 PM
0 comments
0 Comments:
Post a Comment
<< Home