تکیه بر یاد

ای عزیز هم قبیله با تو از یه سرزمینم
تا به فردای دوباره با تو هم قسم‌ترینم
...
با تو هم‌قصه دردم همصداتر از همیشه
دوتا هم‌خون قدیمی از یه خاکیم و یه ریشه

یاد روزهایی می اندازه منو که دست در دست آقابابا و مادرجون به ایرج و هایده و داریوش گوش جان میسپردم. سالها میگذرند و خاطره ها نزدیکتر میشوند. دیگر حتی اکنون نیستند. در جانم هستند.
برای من ً تکیه بر باد ُ یاد آنها همیشه استوار ترین ستون بوده . ُ تکیه بر یادُ همیشه خواهم زد.