تولد مهدی

الان از تولد مهدی برگشتم . آدمای خوب همیشه اتفاقای خوبم براشون میوفته و تولدش یکی از تولدهای بیاد ماندنی شد .

از اولش بگم که همه کلی خندیدند به تیشرت مسخره بنده کنار "انگلیش بی" در حالیکه من کاپشن خودمو جا گذاشته بودم و میلرزیدم از سرما .

بعدشم که رستوران رابین قرمز رو تبدیل به یک رستوران ایرانی کردیم .
درسته که این دفعه وبلاگمو بیشتر عامیانه مینویسم و به دو دلیل نمیتونم هر چی دوست دارم رو توش بنویسم (1- خانواده میخونن 2- معلومه کی هستم بر خلاف سالهای گذشته ) ولی به دو دلیلم از اسین وضع راضیم ( 1- چون دوستانم در ایران میخوننش 2- دوستان عزیزی اینجا پیدا میکنم )
مثالش خیلی برام هیجان آوره. شاهرخ و الهام یاسر و نسترن و ... میخونن اینجا رو و با هم حرف میزنیم یه جورایی . یاد روزهای خوب و صمیمی که با همه شما دوستای گلم داشتم بخیر و شادی .
اینچام امشب سارای گل و دیدم و چند روز پیش روزبه عزیز و هاله مهربون گفتند که میخونن اینجا رو ... کلی خلاصه مثال دارم .
خیلی جالب بود وقتی که کل کارمند های رابین قرمز اومدن و برای مهدی و مریم که تولدشون بود آواز خوندن. البته راستش من فقط تولدت مبارک و فهمیدم و فقطم همونو خوندم از اول تا آخرش صرف نظر از چیزی که اونها میخوندن .

حیف شد که نتونستم یاسر و شاهرخ و رستم و بهرام و مهراک و وحید و ... رو ببینم تو ایران . ایران و بخاطر خودشو و خانوادمو شماها دوست دارم

به امید دیدار