هر چند پیر و خستـه دل و ناتوان شدم

هر گه کـه یاد روی تو کردم جوان شدم

شـکر خدا که هر چه طلب کردم از خدا

بر منتـهای همـت خود کامران شدم

ای گلبـن جوان بر دولت بخور که مـن

در سایه تو بلـبـل باغ جـهان شدم

اول ز تحـت و فوق وجودم خـبر نـبود

در مکتـب غم تو چنین نکتـه دان شدم

قسمـت حوالتـم بـه خرابات می‌کند

هر چند کاین چنین شدم و آن چنان شدم

آن روز بر دلم در معـنی گـشوده شد

کز ساکـنان درگـه پیر مـغان شدم

در شاهراه دولت سرمد به تخت بخـت

با جام می بـه کام دل دوسـتان شدم

از آن زمان که فتنه چشمت به من رسید

ایمـن ز شر فـتـنـه آخرزمان شدم

مـن پیر سال و ماه نیم یار بی‌وفاست

بر من چو عـمر می‌گذرد پیر از آن شدم

دوشـم نوید داد عـنایت کـه حافـظا

بازآ که من به عفو گناهت ضـمان شدم

برای خودم فال حافظ گرفتم و این آمد . امیدوار شدم , هاها