همین کوه برام بمون مامانم

یه چیزی بگم ؟ امروز مامان خوشگلم به این دنیا اومده :) خیلی خوبه نه ؟ تمام بچه ها و هم اتاقیام میدونن ! دارم به گوگوش گوش میدم ... عطر حرفای قشنگت ، قد یک صحرا شقایق
تو همون شرمه که از اون , سرخه گونه های عاشق ... ب
مثل دیروز یادمه و بازها با خودم تکراار میکنم ، شاید هر روز ، که مامانم این شعرو واسم تو اون پیکان آلبالویی میخونه
قشنگه این احساس
دوست دارم همیشه تا آخر عمرم داشته باشم این احساسو
یا
تو اون کوه بلندی که سرتا پا غروره
کشیده سر به خورشید غریب و بی عبوره
تو تنها تکیه گاهی برای خستگی هام
تو می دونی چی می گم
تو گوش می دی به حرفام

به خدا راس میگم ، انگار مامانم ایجا نشسته کنارم ؛ مادرجون داره موهامو میجوره ، آقابابا داره راجع به سیبل جان با حیا حرف میزنه و بابام داره حساب میکنه کسی دزدی نکرده باشه و واسه همینه که من نمیکنم ؛ ما خوبیم ، دوست دارم بابا به خاطر اینکه پول و به شرافت نفروختی و به شما افتخار میکنم ؛ همیشه همیشه همیشه همیشه همیشه همیشه همیشه همیشه ...
چرا همه چی زود میگذره ؟ من الان دارم احساس میکنم که آقابابا مرده ! باور نمیکنین نه ؟ منم باور نمیکردم
دستای مادرجونو لای موهام با بوی غذاشو امروز دوباره احساس کردم
خیلی قشنگ بود , رفتن به روزایی که برام مث رویاس
من دیگه اون روزا رو نمیبینم ! ولی خوشحالم که دیدم ! بابام و که زحمت میکشه ؛ مامانمو که به مادر و پدرش خدمت میکنه ؛ مادر جونامو که لورل و هاردی صدا میزدم و آقا بابام که رازامو بهش میگفتم یا از بابای بابام که همش پول میخواستم ؛ با داییم که نگو , آقا خیلی دوست دارم . با هم دعوا کردیم ؛ 1 سال حرف نزدیم! ولی الان بهترین دوستمه ! خاطره هامونو عشقه ؛ شمال رفتنا ! مشروب خوردنا ، من از مرتمی ممنونم دایی چون من و به تو رسوند ، چون مهسا و تینا منو یادشونه ! چون کیمی قول داده منو یادش نره ،به خدا دوست دارم دایی جونم , با تمام وجودم میخوام بریم شمال و بترسیم از تصادف ! تو ات پارکه مشروب رو بزنیم ! یا از ترس باباب گرم گرم عرق بخوریم ,دوست دارم
فیروز و چی میگی ؟ یه دوست ؛ یه رفیق
من به لطف این آدما الان اگه بمیرم هیچ آرزویی ندارم
مامانم اینا همش به لطف بودنه شماس
اینا همش به خاطر اینه که تو وجود نازنینتو صرف ما کردی
واسه اینکه سالها به پای ما نشستی
متاسفم که نه من بلکه هیشکی نمیتونه ازت تشکر کنه (حتی خدا ) ولی من میخوام که سالم بمونی
روزی که مادرجون مرد من صبح باهاظ حرف زدم ! سالم بود، بزام آزروی موفقیت کرد ! از خودت مواظبت کن
خواهش میکنم
جالبه ! جالبه ! که من صدای آقابابا و مادرجون تو ذهنمه ! همشیه یادشئنم و دوسشون دارم. چرا ؟
چون

تو اون کوه بلندی که سرتا پا غروره
کشیده سر به خورشید غریب و بی عبوره
تو تنها تکیه گاهی برای خستگی هام
تو می دونی چی می گم
تو گوش می دی به حرفام


به چشم من
به چشم من تو اون کوهی
پر غروری بی نیازی با شکوهی
طعم بارون بوی دریا رنگ کوهی
تو همون اوج غریب قله هایی
تو دلت فریاده اما بی صدایی


تو مثل قله های مه گرفته
منم اون ابر دلتنگ زمستون
دلم می خواد بذارم سر رو شونت
ببارم نم نم دلگیر بارون


تو اون کوه بلندی که سر تا پا غروره
کشیده سر به خورشید غریب و بی عبوره
تو تنها تکیه گاهی برای خستگی هام
تو می دونی چی می گم
تو گوش می دی به حرفام

من عاشقتم مامانم , بابام، سارام
سالم بمونین ، خواهش میکنم
تولدت مبارک
امیدوارم تا من زندم شماهام باشین . من دلم خیلی واستون تنگ شده . دارم واسه باز اول گریه میکنم چون احساستون میکنم
نمیدونین چی میگم
ایجا بهشته ولی بدون مامان ؛ بابا, سارا؛ دایی و اون خنده های قشنگ مهسا و تینا و کیمیا ، قصه های ابولفضل و فیروز و حتی داوود و حمید و علی و ... جهنمم نیست ! باور میکنید ؟
دوستون دارم
تو اون کوه بلندی

همین کوه برام بمون