Tuesday, May 29, 2012



هر چه از دست میرود بگذار برود
چیزی که به التماس آلوده باشد نمیخواهم , هر چه باشد
حتی زندگی...

posted by A simple child @ 6:59 PM   1 comments

1 Comments:

At 15 June, 2012 02:02, Anonymous Anonymous said...

سلام بهزاد جان

این را چند ماه پیش می خواستم بنویسم اما دودل بودم، حالا هم نمی دانم از کجا شروع کنم ولی بگذار همین اول بگویم خیلی کارت درسته و من بینهایت برایت احترام قائلم.

من تو را فقط در طی چند ماه دیدم آن هم بسیار کم وفرصت شناخت زیادی پیش نیامد ولی بگذار صادقانه بگویم جز اینکه فرد خوش برخوردی بودی و من از این ویژگیت خوشم می آمد، آن موقع چیز زیادی برای عرضه نداشتی ومن تو را آدم عمیقی نمی پنداشتم و فکر نمی کردم هیچ وقت ازنظر فکری جهش چشمگیری داشته باشی و با توجه به داده ها و فکتهای آن موقع شاید حق با من بود چنانکه ده ها آدم دیگری که من دیدم و هیچ کدام تغییر نکردند. یادگیری و تغییراندیشه سخت ترین وارزشمندترین کاریست که یک انسان می تواند انجام دهد.

خب من در مورد تو اشتباه کردم تو قابلیت رشد چشمگیری داشتی که من ندیدم و از این بابت معذرت می خواهم.

من وبلاگت را چند سال پیش تصادفی پیدا کردم و آن را از طریق گودر پیگیری می کردم وآن موقع ها که بیشتر مطلب می نوشتی از طرز تفکرت خوشم می آمد و برایم جالب بود و می دیدم که با آن بهزادی که من می شناختم تفاوت داری ولی ابعاد نوشته های وبلاگت محدود بود و شناخت چند بعدی نمی داد بعدها هم که بیشتر رشد کردی و ترجیح دادی در حد یک یا دو جمله مطلب بنویسی که من کاملا درک می کنم.

خلاصه مدتها گذشت تا چند ماه پیش که من از سرکنجکاوی شاید هم از روی بیکاری اسمت را سرچ کردم و نتایج واقعا برایم جالب بود و متوجه ابعاد دیگری از پیشرفتت شدم دیدم که کار آفرین شده ای و دیدم چه کتابهایی می خوانی و در کل متوجه شدم که چطور فکر می کنی.

می دانی بهزاد جان اگر من یک فرد آمریکایی یا کانادایی راببینم که مثل تو فکر می کند و جهان را از دریچه درستی می بیند برایم تعجب برانگیز نیست چون اینها از همان کودکی و نوجوانی در معرض افکار درست قرار می گیرند و از همان ابتدا الگوهای مناسبی به آنها معرفی میشوند ولی فردی مثل تو که در جامعه عقب مانده ایران رشد می کند و در طی فرایندی طولانی و نفس گیر خودش راهش را پیدا میکند ارزشمند است و برای من قابل احترام است.

آنچه که من در تو میستایم میل به پیشرفت و یادگیری است و از نظر من تو هم اکنون یکی از موفقترین آدمهای دنیا هستی مهم این نیست که آیا شرکت یا شرکتهایی که ایجاد میکنی موفق و پولساز خواهند بود یا نه، مهم این است که توان رویا دیدن را داری می توانی جلوتر از دماغت را ببینی و خودت را به یک راه تکراری و خسته کننده قانع نکرده ای و میدانی که جهان را افکار پرسشگر جستجوگر می سازند نه ذهنهای خموده قانع.

من تو را تحسین می کنم چون تا این مرحله آمدن اصل کار است و ما بقی راه چندان مهم نیست این سفر شگفت انگیز هدف بوده که تو به خوبی از عهده آن بر آمده ای و من خوشحالم که شما را از نزدیک دیده ام و این نکته را از شما یاد گرفته ام انسانها را در دهه بیست زندگیشان قضاوت نکنم.

این مطالب بیشتر مناسب یک ایمیل بود که من ترجیح دادم بصورت ناشناس اینجا در کامنتدانی بنویسم پس اگر خواستی آن را خذف کن. هدف گفتن این مطالب به شما بود و اینکه بدانی چقدر انسان ارزشمندی هستی.

مخلصم

 

Post a Comment

<< Home